نسل فوق العاده بایرن که با پایه ریزی فان خال شکل گرفت و از سال 2010 تا 2013 موفق شد در 4 دوره، 3 بار به فینال لیگ قهرمانان راه پیدا کند، حالا به پایان راه رسیده و ناهماهنگی محسوسی بین ارکان مختلف این تیم دیده می شود.

در هر دو دیدار برابر رئال، ژرمن ها تا دقیقه 60 نمایش به مراتب بهتری نسبت به حریف داشتند اما میانگین بالای سن این تیم و ستارگانی مانند روبن، ریبری، فیلیپ لام، ویدال، آلونسو و .... که همگی بالای 30 سال سن دارند، در اواخر بازی از انرژی کافی برخوردار نبوده و طی هر دو دیدار، کهکشانی ها در 30 دقیقه پایانی بازی شرایط را به نفع خود رقم زدند.

 

همچنین نسل جوان تزریق شده به این تیم و ستارگانی چون داگلاس کاستا، کینگزلی کومان، کیمیچ و ... نیز حداقل تا به امروز در حد و اندازه های تیمی مانند بایرن نشان نداده اند و هرگاه ستاره ای دچار آسیب دیدگی شود، معمولا جانشین مناسبی برای او وجود ندارد. این مورد در دیدار برابر رئال و به وضوح در مورد هوملس و لواندوفسکی دیده شد.

 

اما شکست برابر دورتموند و از دست دادن شانس برای تکرار دوگانه ای دیگر، باعث شد تا بعد از 17 سال بایرن در 5 بازی متوالی قادر به کسب پیروزی نباشد.

 

اگرچه آنها 2 هفته پیش موفق شدند همین دورتموند را با 4 گل مغلوب کنند، اما توخل و شاگردانش در بازی دیشب و با اتکا به ستارگان جوان خود، هر گاه اراده کردند به دروازه میزبان نزدیک شدند و 3 بار نیز در آلیانس آره نا، موفق به فتح دروازه آنها شدند.

 

کارلتو که در گذشته و تیمی مانند میلان نیز اصرار خود را به استفاده از ستارگانی که به آنها اعتقاد دارد نشان داده، حالا برابر آزمونی بزرگ قرار دارد و اگرچه مدیران آلمانی همیشه به تحمل بالا شهره بوده اند، اما ادامه این روند ممکن است روزهای دشواری را برای کارلتو رقم بزند.