بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین

وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ

بسیار خوشحالم که برای چهارمین بار خداوند به من توفیق داد تا در روز شانزدهم آذر، روز دانشجو، روز دانشگاه و روز حرکت عظیم ضداستبدادی و ضداستعماری که توسط عزیزترین دانشجویان؛ شریعت رضوی، قندچی و بزرگ‌نیا رقم خورد و توانست پرچم ایستادگی و مقاومت را در دانشگاه تهران به اهتزاز در آورد، در جمع شما حضور یابم. البته این پرچم تعلق به همه جوانان، دانشجویان و به همه عزیزانی داشت و دارد که حاضرند خود را فدای کشور، استقلال و فدای آزادی بنمایند.

درود و سلام بر آن پیر روشن‌ضمیر و هادی ما، امام عزیز و بزرگوار، درود و سلام بر مرحوم آیت‌الله طالقانی. بر شهید عزیزمان شهید مطهری، شهید بهشتی، مرحوم مهندس بازرگان، دکتر علی شریعتی و همه بزرگانی چون شهید باهنر، مفتح و آنانی که از همین دانشگاه‌ها به جبهه مبارزه در برابر متجاوزین شتافتند. شهید همت‌ها و باکری‌ها و همه عزیزان ما شهید باکری‌ها، شهید زین‌الدین‌ها، ستاری ها، بابایی‌ها و صیاد شیرازی‌ها و همه شهیدانی که از دانشگاه در جبهه‌ها ایستادگی و مقاومت کردند.

و درود و سلام من بر همه دانشگاهیان، دانشجویان و اساتیدی که در این 3.5 سال ، از دولت تدبیر و امید حمایت کردند.از همه ملت بزرگ ایران، از مقام معظم رهبری، حوزه‌های علمیه و همه مردم، آنچه دستاورد ما بوده جایی بوده که همه با هم بودیم، دست به دست هم دادیم. اجماع همواره کارساز بود و گره‌ها را از پیش روی ما باز کرد. همه سخنان امروز که طیف‌های مختلف دانشجویی بیان کردند و من استفاده کردم با لحن‌های مختلف همه‌اش زیبا بود. از دانشگاه همین توقع وجود دارد. زیبایی دانشگاه به زبان باز و گویا و زبان نقاد است. روزی مثل شما دانشجوی همین دانشگاه بودیم. معمولاً حرکت انقلابی از دانشکده فنی دانشگاه تهران شروع می‌شد، در مرحله بعد دانشکده حقوق بود و بعد بقیه دانشکده‌ها این مسیر را ادامه می‌دادند. آن روزی که سراسر دانشگاه تهران به شعار علیه استبداد و استعمار تبدیل می‌شد چقدر زیبا و با عظمت بود، دانشگاه پیشران و پیشتاز بوده هماننده حوزه های علمیه. هم فیضیه و هم دانشگاه و هم همه مردم حق بزرگی به گردن ما دارند. انقلاب عظیم و بزرگ ما به سادگی به دست نیامده است. هیچ کس فکر نمی‌کنم پشیمان باشد و به یاد ندارم... من انقلابی پشیمان را نمی‌شناسم.

انقلاب اسلامی، فخر و افتخار ما است. همانطور که به ایران عزیز و سربلندمان افتخار می‌کنیم. می‌خواهم از این نکته بحثم را آغاز کنم و به برخی  از مسایلی که شما دانشجویان عزیز بیان فرمودید، اشاره‌ای داشته باشم.

هیچ ضرورتی در عصر حاضر و مقطع فعلی برای ما مهم‌تر از امید در میان مردم و اعتماد نیست. شما بدانید اگر امید به آینده از بین رفت، ما دیگر سرمایه‌ای نخواهیم داشت، ‌هر چه کشور ما خوب باشد و هر چه موفقیت به دست آورده باشیم تا نقطه مطلوب فاصله داریم.

ما از یک فرهنگ استبدادی و استعماری گذر کردیم و می‌خواهیم به یک فرهنگ محمدی(ص) و علوی برسیم. بخش بزرگی از مسیر و راه را پیموده‌ایم و بخشی هم باقی مانده، اینکه رهبر معظم انقلاب بر انقلابی ماندن و بودن تأکید می‌کنند، معنایش این است که کار تمام نشده است. اگر این طور بود ما به هدف و مقصود رسیده‌ایم.

انقلاب، یعنی تحولِ بزرگ در جامعه، برای آرمان‌های بزرگ و بلند یک ملتِ ‌عزت‌خواه و عدالت‌جو. آیا به همه اهداف انقلاب رسیده‌ایم؟ به همه نرسیدیم، اما به خیلی از اهداف انقلاب دست یافته‌ایم. همین که شما در دانشگاه تهران می‌آیید و نظرات‌تان را در پشت بلندگو می‌گویید، این آثار انقلاب اسلامی است.

چه زمانی آزادی اینگونه بود که یک دانشجو بیاید در برابر رییس اجرایی کشور، آنچه را که می‌فهمد، مصلحت و لازم می‌داند با صراحت لهجه و بیان همان که امیر المؤمنین فرمود که آدم بتواند سخنش را بدون متعتع و اینکه دغدغه‌ای و لکنت زبان داشته باشد قشنگ، صریح و آزاد بیان کند. پس ما به اهدافی دست یافته‌ایم. من فکر نمی‌کنم، استقلال سیاسی که امروز ایران دارد، شما نظیرش را نه تنها در منطقه، بلکه در کل دنیا بیابید.

 شما ببینید در انتخابات آمریکا آقایی انتخاب شده، چه سر و صدا و چه تزلزلی در ذهن سیاستمداران در اروپا، شرق دنیا، آسیا و در بخش‌هایی از قاره آمریکا پدید آمده است.

تنها کشوری که می‌گوید نه من خوشحال هستم و به بیانی که مقام معظم رهبری فرمود «نه خوشحالیم و نه غم‌زده‌ایم»، ایران است.

یک آقایی در آمریکا آمده و هر برنامه‌ای هم دارد بعدها معلوم خواهد شد، ما راه و مسیر خودمان را خواهیم رفت. او خیلی چیزها ممکن است دلش بخواهد؛ برجام را تضعیف و یا پاره ‌کند، مگر ملت ما می‌گذارد.

آمریکا نمی‌تواند تأثیری در اراده، استقامت و ایستادگی ملت ما داشته باشد. مگر در جنگ تحمیلی توانستند؟ در جنگ تحمیلی همه از شرق و غرب، اروپا، آمریکا، شوروی سابق تا کشورهای مرتجع منطقه پشت سر افلقی‌ها، آمده بودند.

مگر وسط جنگ، به صدام افلقی میگ 25 و هواپیماهای مختلف غربی و شرقی ندادند؟ مگر سوپراتاندارد به صدام اجاره ندادند؟ مگر میراژ اف1، موشک زمین به زمین و تمام ابزار سلاح شیمیایی از همین اروپا در اختیار صدام قرار نگرفت؟ دنیایی در برابر ما ایستاد، چطور موفق شدیم؟ دست به دست هم دادیم.

در اجماع و اتفاق است که ما در برابر توطئه‌های عظیم و بزرگ به پیروزی می‌رسیم.

اینها هواپیماهای سوخو و میراژ را به موشک‌های ضدتشعشع راداری مجهز و دو سال ما را گرفتار کرده بودند. تا سیستم‌ را روشن می‌کردیم، با موشک از 60 کیلومتری به رادار ما می‌زدند و کاری نمی‌توانستیم انجام دهیم. سیستم دفاع موشکی ما با رادار هدایت می‌شد.

ما با همین متخصصین دانشگاه شریف، تهران و افسران لایق همانند شهید ستاری‌ها، بابایی‌ها -  که نوارهایش موجود است و در آینده می‌شود اینها را پیاده و پخش کرد -  حدود 2 تا 3 ماه، مداوم جلسه داشتیم که در برابر این موشک‌های ضدتشعشع راداری باید چه کار کنیم؟

3 ماه کار کردیم، همه به یک نتیجه‌ای رسیدیم و این راهکار را در عملیات والفجر 8، امتحان کردیم و توانستیم در همان عملیات که در بهمن‌ماه انجام شد، ، بیشترین هواپیمای عراقی را ساقط کنیم و تا فرودین سال بعد، 73 فروند هواپیمای عراقی را زدیم و هیچ‌یک از موشک‌های ضدتشعشع راداری کارگر نشد. تا جایی که کارشناسان آمریکایی‌ و شوروی سابق اعلام کردند که یک کشور خارجی به کمک ایران آمده است. آن وقت شایع کرده بودند که چینی‌ها به ایران سیستمی آورده‌اند، در حالی که هیچ کشوری به ما کمک نکرد.

در آن زمان این دانشجویان، اساتید و متخصصین و صاحبنظران و تلاش، استقامت، ایستادگی و امید ما به آینده بود که به ما کمک کرد. همه دست به دست هم دادیم، توانستیم در جنگ موفقیت بدست بیاوریم و متحدان صدام در دنیا را به شکست بکشانیم.

بسیج قهرمان، سپاه دلاور، ارتش قدرتمند، نیروی انتظامی، عشایر و همه مردم از دانش‌‌آموز گرفته تا دانشجو و  کارگر به صحنه آمدند و توانستیم آن پیروزی را به دست آوریم و امروز نیز با «امید»، از همه مشکلات‌مان به حول و قوه الهی عبور خواهیم کرد.

روزهای بسیار سختی را در این سه سال گذراندیم و ملت با هدایت رهبری و با وحدت و اجماع‌نظر، بقیه مشکلات را پشت سر خواهد گذاشت.

می‌خواهم به افتخاری که برای ملت ما است، همه توجه داشته باشیم به اعتراف همه کشورها و حتی آنهایی که دشمن سر سخت ما هستند، هیچ کشوری نبوده که بتواند در عرض 20  الی 30 ماه در برابر قدرت‌های بزرگ جهانی از حقوق ملت خودش به خوبی دفاع و پرونده را از شورای امنیت سازمان ملل متحد خارج کند. این موفقیت یک جناح و حزب نیست. بعضی از امور مسایل جناحی و حزبی است و حتی ممکن است برای دولت خاص باشد، اما موفقیت‌های ما، برای ملت و رهبر ایران است.

هیچ قدمی در مسأله برجام برنداشتیم، مگر آنکه با مقام معظم رهبری مشورت کردیم و جلسه گذاشتیم. نامه‌های مکتوب ایشان و دستوری که روی نامه‌های ایشان دادم، هست. هیچ نامه‌ای نبوده که ایشان بنویسند و دستور قاطع ندهم، مبنی براینکه عین آنچه ایشان گفته‌اند، باید اجرا شود - ممکن است صدی که مورد نظر بوده، در مقام عمل جایی کم و کسر آوردیم - اما مبنا بر این بوده که دستورات ایشان اجرا شود.

خدا را گواه می‌گیرم، روزی شد که ایشان در موردی دستوری داد و من هم خدمت ایشان گفتم این خیلی مشکل است، ایشان گفت نه توکل کنید به خدا و جلو بروید.

اعضای تیم مذاکره‌کننده را خواستم. آن زمان تیم در خارج از کشور بود. آقای ظریف‌، دکتر عراقچی و تخت روانچی را خواستم و آنها به تهران آمدند. برایشان موضوع را توضیح دادم و گفتم باید اینگونه عمل کنیم و اینها نیز نظر مقام معظم رهبری است. به من گفتند خوب اگر اینطور است و اینها دستور است، دیگر مذاکره تمام می‌شود. می‌رویم آنجا و اینها را منتقل می‌کنیم و مذاکره هم تمام می‌شود.

مدتی صحبت کردیم، وقتی بلند شدم به آنان گفتم به یاری خداوند مطمئن باشید. آقا هم به من گفت توکل کنید به خدا. توکلتان به خدا باشد ما از این مشکل عبور خواهیم کرد و شما تردید نکنید با این ایمان قوی بروید و ادامه دهید. آن نکاتی را که ایشان در آن نامه فرموده بود به حول و قوه الهی اجرا و عمل کردیم.

چه چیزی باعث شد، این اتفاق بیافتد؟ امید به آینده و اجماع در کنار هم. شما می‌دانید تصمیماتی که در مورد مسایل مذاکراتی ما اتخاذ می‌شد، برخی از موارد ساعت‌ها در خدمت مقام معظم رهبری جلسه تشکیل می‌شد و این را می‌گویم برای اینکه شما از تاریخ کشور و روند کار مطلع باشید. البته همه اینها به طور طبیعی یک روزی و در زمان خودش منتشر خواهد شد.

ما چه چیزی می‌خواستیم؟ ببینید آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها در رأس و دیگران هم بودند و می‌خواستند ایران‌هراسی را در دنیا جا بیندازند و به همه دنیا بگویند ایران خطری برای امنیت و ثبات منطقه، کشورهای همسایه، اروپا و صلح جهانی است.

پرونده ما را در ذیل فصل 7 منشور سازمان ملل و با این عنوان که ایران صلح و امنیت جهانی را به خطر انداخته است، به شورای امنیت برده بودند و بر این مبنا داشتند حرکت می‌کردند. هدف ما هم این بود که به دنیا بگوییم آمریکا و صهیونیسم دروغ می‌گویند، ایران خطری برای دنیا نیست و اگر خطری امروز برای دنیا وجود دارد از طرف خود اینها، یعنی آمریکا، صهیونیسم و آنهایی است که از این دو دنباله روی می‌کنند. ایران برای کسی خطر نیست، ما خطر برای چه کسی بودیم؟ آن روزی که شوروی بهم ریخت و تجزیه شد، کسی می‌خواست منفعت‌جویانه فکر کند، آیا فرصت نبود که ما برویم و بر این کشورهای کوچکی که تازه ایجاد شده بودند، مسلط شویم، آیا ما دنبال این کار رفتیم؟

آن روز که عراق بهم ریخت و به اصطلاح ائتلاف 30 کشور حمله کردند برای آزادی کویت، عراق آن همه با ما دشمنی کرده بود فرصت نبود که به عراق برویم، به اصطلاح سوء استفاده کنیم، آیا ما سوء استفاده کردیم؟ ملت و کشور و حکومت ما یک حکومت متجاوز نیست. البته از حق خودش دفاع می‌کند و در برابر کسی که چشم طمع به کشور ما داشته باشد، کل ملت با قاطعیت می‌ایستد.

اگر یک روز خطر باشد همه مردم ما بسیجی هستند و بسیج یک گروه خاص نیست. بسیج برمبنای اصل 151 قانون اساسی است. اصل 151 قانون اساسی می‌گوید دولت موظف است همه افراد ملت را آموزش نظامی بدهد و آنها را آماده کند برای دفاع از کشور.

تمام ملت ما بسیجی‌اند، اگر روزی خطر بخواهد این کشور را تهدید بکند، همه جوان‌های ما بسیجی هستند. آن وقت که دیگر جناح، حزب ، این دانشگاه و آن دانشگاه، این طایفه و آن طایفه، این قوم و آن قوم ندارد. بحث ملی است؛ بحث جناحی دیگر نیست و همه از کشورمان دفاع خواهیم کرد.

تمام افتخارات، پیروزی و موفقیت ما در سایه یکپارچگی بدست آمد و هر جا انشقاق پیدا کنیم و از هم جدا شویم و رو در روی هم بایستیم، قدرت‌مان را تضعیف کرده‌ایم. ما باید تحمل‌مان را بالا ببریم از اینجانب که به عنوان خادم شما و منتخب مردم هستم تا همه حضار این جلسه، تا همه دانشجویان و همه جوانان، افکار و سلیقه‌های ما یکی نیست، اما آرمان‌های بلند‌ ما یکی است، در اهداف بلند ملی، اهداف‌مان یکی است. در حفظ انقلاب، حفظ نظام، در تبعیت از رهبری، حفظ  کشور و دفاع از تمامیت ارضی همه نظر واحد داریم.

مگر می‌شود کسی ایرانی و انقلابی باشد، انقلاب را و این همه خون شهدا  و خون بزرگان و این همه فداکاری را دیده باشد و از کشورش دفاع نکند؟ ما از کشور و انقلاب‌مان باید دفاع کنیم و باید همه ما انقلابی‌ باشیم.

انقلابی به این معناست که مسیری را که از سال 41  شروع  و انتخاب کردیم و در 22 بهمن سال 57 به موفقیت رسید و در 12 فروردین سال 58 همه به آن به عنوان نظام جمهوری اسلامی رأی دادیم، ادامه ‌دهیم.

البته اخلاق، استقامت و ایستادگی، یکپارچه بودن و انسجام جزو انقلاب ماست و همه باید بایستیم و امید به آینده داشته باشیم.

ما چه کردیم؟ ما گفتیم ایران‌هراسی دروغ است و قطعنامه‌های سازمان ملل، ظلم به ملت و کشور ماست. این قطعنامه‌ها غیرقانونی و برخلاف حتی منشور سازمان ملل است. آمدیم ثابت کردیم، ایران تهدید نیست و در خود سازمان ملل همان شورای امنیتی که گفته بود ایران تهدید است اعلام کرد همه کشورها باید در زمینه فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای به ایران کمک کنند و این موضوع در قطعنامه 2231 به صراحت آمده است.

عنوان قطعنامه عوض شد و آن تهدید، تبدیل شد به اینکه، ایران در مسیر صلح‌آمیز خودش باید حرکت کند. این کار چه کسانی بود؟ کار همه ملت. اگر شما ملت ایستادگی نکرده بودید، مگر وزارت خارجه به تنهایی می‌توانست؟ اگر رهبری انقلاب تأیید و حمایت و هدایت نکرده بود، اگر مجلس رأی نداده بود، اگر همه با هم نبودیم، مگر می‌توانستیم.

موفقیت مذاکره با دیگران، از ملت نشأت می‌گیرد. اگر دنیا بداند این رییس‌ جمهوری که دارد با آنها صحبت می‌کند نماینده کل ملت است و  همه ملت از او حمایت می‌کنند، با قدرت می‌تواند با طرف مقابل صحبت کند و اگر ببینند حامی ندارد و خودش و یا یک حزب و گروه است ، معلوم است ناتوان است و نمی‌تواند حرفش را به کرسی بنشاند.

ما در این حرکت ملی و بزرگ که مسأله جناحی نیست و ربطی به جناح خاص ندارد، کاری کردیم که امروز به راحتی می‌توانیم کیک زرد از خارج وارد کشور می‌کنیم و این درحالی بود که زمانی آنها می‌گفتند فعالیت هسته‌ای ما خلاف قانون و قطعنامه‌هایشان و ممنوع است.

جوان‌های عزیز بدانند ما بعد از انقلاب یک گرم کیک زرد نتوانستیم وارد کشور کنیم، قبل از انقلاب از آفریقای جنوبی مقداری گرفته بودیم - در داخل هم البته معادنی داریم و می‌توانیم کیک زرد تولید کنیم. البته در حد و رقمی - اما تلاش کردیم از خارج بیاوریم که نشد. اکنون طبق توافقی که در دو هفته پیش صورت گرفت، قرار است که 900 تن کیک زرد وارد کنیم. این موفقیت بزرگی برای انرژی هسته‌ای است و  کار عظیمی شده است.

به ما می‌گفتند آب سنگین تولید می‌کنید، خلاف قانون و غلط است و همه حرف‌هایی که خودشان مستحق بودند به ما می‌زدند. امروز ما داریم آب سنگین به دنیا می‌فروشیم. محموله اول را به آمریکا و محموله دوم را به روسیه فروختیم.

الان در مسأله اراک، مسایلی است که باید آقای دکتر صالحی آن مسایل فنی را توضیح دهد. البته هنوز در مسیر راه هستیم. چارچوب رآکتور آینده اراک مورد توافق قرار گرفته و اجرایی و عملیاتی می‌شود. ما چیزی را از دست ندادیم. آنها این را می‌خواستند. آنها می‌گفتند 10، 20، 100 سانتریفیوژ بیشتر نداشته باشید. بعدش تحقیق و توسعه را می‌خواستند، ممنوع کنند. اگر ایران می‌پذیرفت، واقعاً خسارت بزرگی برای کشور بود، تحقیق و توسعه‌ را داریم ادامه می‌دهیم. آی.آر.8 ما الان دارد کار می‌کند. بعد از برجام اولین کاری که کردیم، فعال نمودن آی.آر.8 بود  و  داریم مراحل بعدی‌اش را طی می‌کنیم.

یکی از دوستان گفت که تحریم ترک برنداشته است. فرض بر این بگیریم که ترک برنداشته. من از شما می‌پرسم، الان آیا در شرایطی هستیم که  نفت‌مان را آزاد و هر جا خواستیم بفروشیم؟ یک جمله‌ای یکی از دوستان عزیز فرمود، قشنگ نبود بویژه در این مقطعی که وزیر نفت ما، کار بزرگی در این اجلاس اوپک کرد. در واقع حق‌مان را پس گرفتیم. حق ما بوده. قبل از توافق و اجرایی شدن برجام یعنی پارسال آخر دی که اجرایی شد، اولش 970 هزار و روزهای آخر یک میلیون بشکه نفت خام می‌‌توانستیم صادر کنیم. الان این رقم 2 میلیون و 300 هزار شده است، این خوب است یا بد؟ الان کشور قادر است طبق اراده خودش و هر مقدار که نظام مصلحت می‌داند، نفت تولید و به هر کشوری صادر کند.

آن موقع که به هر کشوری که نمی‌شد نفت صادر کنیم. به ما گفته بودند به این چند تا کشور فقط بدهید. اروپا و آفریقا که نمی‌خرید. چند کشور آسیایی بودند که آنها هم اینطور نبود که با پول نقد از ما بخرند. می‌گفتند نفتی که از شما می‌خریم، نصف مبلغش با پول ملی خودمان در حساب ما باشد، و نصف دیگر در یک حساب دیگر مثلاً به یورو باشد، تازه آن نصف که به یورو یا به پول ملی‌شان بود، وقتی می‌خواستیم بگیریم از آن، بین 10 تا 20 درصد از ما کارمزد می‌گرفتند برای اینکه این پول را نقل و انتقال بدهند. حالا ما آزاد هستیم به همه نفت بفروشیم، این خوب است یا بد؟

الان فروش نفت‌مان آزاد است و در حال فروش نفت به اروپا، آفریقا و آمریکای لاتین هستیم. تمام کشورهای دوست ما، خدمت شما بگویم از کشورهای آمریکای لاتین گرفته تا آسیایی و آفریقایی، هر که به ما می‌رسد، از برجام خوشحال است، به دلیل اینکه الان می‌تواند با ما معامله کند، می‌تواند با ما تبادل داشته باشد و صادرات و واردات داشته باشیم.

 به شما بگویم، در مسأله تحریم، جز در مسأله بانکی که اشاره می‌کنم،‌ بقیه تحریم‌ها به طور کامل و 100 درصد برداشته شده است. در مسأله بانک‌ها، ما امروز با بانک‌های کوچک دنیا کار می‌کنیم، یعنی اگر بخواهیم چیزی را صادر و وارد کنیم، در دوران تحریم ناچار بودیم با صرافی‌ها کار بکنیم، خطراتی هم در آن بود. می‌بایست هزینه بالایی هم پرداخت می‌کردیم ، این هزینه پرداخت نمی‌شود و داریم با بانک‌های کوچک و متوسط کار می‌کنیم، یک تعداد بانک‌ها هستند که می‌ترسند.

 البته این نکته، نکته درستی است. طرف ما، 6 کشور هستند، بعضی‌هایشان با ما دوست‌ هستند، با بعضی‌ها نسبتاً رابطه خوب داریم، آمریکا که جزو این 1+5 است، خصم و دشمن ما است در این مسأله تردید و بحثی نداریم. آمریکایی‌ها تا جایی که بتوانند می‌خواهند به ما فشار بیاورند این را شما تردید نکنید، ما باید مقاومت و ایستادگی کرده  و راه‌حل را پیدا کنیم و پیدا می‌کنیم. آنها ممکن است تخلف کنند و تخلف می‌کنند و مورد اخیرش همین قانون داماتو و ای‌سا است که تخلفی است که برخلاف برجام انجام می‌دهند، اگر این اجرایی شود، نقض فاحش و صریح برجام است و با عکس‌العمل تند ما مواجه خواهد شد.

در مسأله برخورد با نقض برجام، بدانید نظر واحد در کشور است و هیچ اختلاف نظری بین قوا در این موضوع نیست و همه قوا هم که زیر نظر رهبر معظم انقلاب فعالیت می‌کنند. هیچ تردید نداشته باشید اما همین مقدار اگر رییس‌ جمهور آمریکا همین را امضاء و بعد تعلیق کند، آنها می‌گویند، رییس‌ جمهور امضاء می‌کند بعداً وتو می‌کند یعنی در مقام عمل این را بلااثر می‌کند، حتی این مقدار را هم ما تخلف از برجام می‌دانیم و در برابر همین مقدار هم ان‌شاء الله عکس‌العمل نشان خواهیم داد.

چهارشنبه جلسه هیأت نظارت بر برجام برگزار می‌شود و همه را دعوت کرده‌ایم و بحث‌مان اساساً تعیین عکس‌العمل است و آن را نیز اعلام می‌کنیم و شما تردید در این موضوع نکنید، به دوستان بسیار خوب و انقلابی‌ام هم عرض می‌کنم که واقعا نگران و دلواپس نباشند.

حتماً از حقوق‌مان دفاع خواهیم کرد و حتماً برای آرمان‌های آینده‌مان با همه توان ایستادگی می‌کنیم، خواهش می‌کنم در نقدی که نسبت به دولت می‌کنید - اصل نقد خیلی خوب است، نقد و انتقاد کنید - اما همه دقت کنیم آن جملاتی که بکار می‌بریم، درست و دقیق باشد. همه ما مسلمان، ایرانی و انقلابی‌ایم. همه ما می‌دانیم دروغ حرام است. چیزی نباید، غیرواقعی باشد، اینکه گفته می‌شود، دولت، امیدش به برجام بود، از شما می‌پرسم، در سال 92 که هنوز برجامی نبود، نتوانستیم تورم را یک قدم پایین‌ بیاوریم یا توانستیم؟

این بانک مرکزی، این هم آمارها.  آمارها را نگاه کنید، ببینید می‌گویم که پایان سال 92 و در اول سال 93 تورم 45  درصدی  را به  تورم 35 درصد می‌رسانیم، آیا کاهش پیدا نکرد؟ در سال بعد به مردم قول دادیم که این تورم 35 درصد را به  تورم 25 درصد می‌رسانیم که به جای تورم 25 درصد به تورم 15 درصد رسید.

بعد آمدیم به شما قول دادیم، گفتیم تلاش می‌کنیم تا سال 96، تورم را تک‌رقمی کنیم که بعضی از دوستان دانشگاهی و بعضی از اساتید نامه نوشته بود که چرا این قول را دادید، و ما گفتیم محاسبات ما این بوده تلاش‌مان را هم می‌کنیم و اگر نشد از مردم عذرخواهی می‌کنیم و می‌گوییم نشد. ما از خرداد امسال تورم را تک رقمی کردیم.

می‌خواهم بگویم این روندی است که ما از ابتدای دولت شروع کردیم و کار همدیگر را نباید تخطئه کنیم. شما اگر کار خوبی کردید ما باید بگوییم کار شما خوب بوده و اگر دیگری هم کار خوب کرد، ببینید انصاف و اخلاق اساسش این است بگوییم این کار، کار خوبی است ولی بهتر از این هم می‌شد انجام داد.

برای اولین بار در 60 سال گذشته، صادرات غیرنفتی در سال گذشته بر واردات پیشی گرفت. مقام معظم رهبری هم در سخنرانی عیدشان فرمودند که این دستاورد خوبی است که دولت توانسته به دست آورد و ان‌شاء الله تا آخر سال همینطور خواهد بود چرا که در 7 ماهه اول سال صادرات غیرنفتی ما بیشتر از واردات ماست . آیا این یک دستاورد نیست؟ شما می‌گویید رکود و بیکاری این حرف درست است ما از یک رکود رنج می‌بریم، این حرف صحیح است اما از شما می‌پرسم، در سال 91 و 92 که رشد اقتصاد کشور منفی بود، شما می‌دانید در  91، منفی 6.8 بود، 92 هم منفی 1.9 یعنی نزدیک 2 بود. دو سال حدود 9 درصد منفی بود. در سال 93 رشد ما 3 بود پس ما از رکود عبور کردیم یعنی آمدیم به رشد 3 درصد و در 94 بخاطر کاهش قیمت نفت دچار تنگنای بسیار زیادی شدیم.

این را یکبار دیگر در سخنرانی‌ام گفتم تمام کشورهای تولیدکننده نفت در سال 94 و 95 از ذخایرشان استفاده کردند، از روسیه گرفته تا قطر، عربستان، کویت و عراق و ونزوئلا که وضعش بدتر است . همه این کشورها از ذخایر ارزی خود استفاده کردند اما ایران پارسال 20 درصد و امسال هم 20 درصد از درآمد نفتی خود را ذخیره کرد. اساساً اقتصاد مقاومتی‌ معنایش این است که اقتصاد را به گونه‌ای بسازیم که در شرایط فشار و در شرایط سخت، بتوانیم راه اقتصادی‌مان را پیش ببریم. چند ماه پیش که در ونزوئلا بودم مقامهای آن کشور می‌گفتند تورم ما 400 درصدی است و البته  دیگران به رقم 700 درصد اشاره می‌کردند. ببینید چه تورم سختی اینها دارند که نتیجه همین کاهش بهای نفت بود.

ما در همین شرایط توانستیم تورم را کاهش دهیم. ما نباید، کار صحیح و خوب را فراموش کنیم، باید بگوییم تا امید ایجاد شود. امید به آینده اصل است. اگر  با تبلیغات رسانه یا روزنامه و در فضاهای مجازی و حقیقی این امید از بین برود و مردم بگویند فایده ندارد، هر دولتی می‌آید هر چی می‌گوید، هر شعاری می‌دهد و به قول بعضی‌ها بدبختی ما ادامه پیدا می‌کند، این خلاف  انقلاب و خلاف پیشرفت نظام است.

بله مشکل داریم، قبول دارم. شما می‌گویید بیکاری وجود دارد و  حق با شماست. در مسأله بیکاری مشکل داریم، در بانک مرکزی بروید آمار را نگاه کنید، دولت بیش از 700 هزار شغل جدید درست کرده هم پارسال و هم امسال. البته ورودی به کار خیلی بیشتر است. یک میلیون و 200 هزار ورودی داریم و به این ترتیب آمار بیکاری 500 هزار نفر بالا می‌رود، ضمن اینکه ما داریم شغل درست می‌کنیم، آمار بیکاری ما بالا می‌رود، برای اینکه ورودی ما با توان جذب ما همخوان نیست.

از شما می‌پرسم، ما که در این 3 سال هر سال حدود 700 هزار اشتغال خالص درست کردیم، در 5 الی 7 سال قبل بروید آمار را نگاه کنید، ببینید در سال‌های قبل، اشتغال خالص تقریباً صفر بوده، 12 هزار شغل، 14 هزار شغل اشتغال خالص. قدم‌های خوبی در مساله اشتغال برداشته‌ایم، اما با نقطه مطلوب، فاصله داریم.

شما در مورد وضعیت اشتغال بانوان درست می‌گویید. همین الان 65 درصد از یک میلیون و 200 هزار نفر جویای کار خانم ها هستند. یعنی این همه دخترهای تحصیل‌کرده، فارغ‌التحصیل می‌شوند و جویای کار هستند، درست است. بار سنگینی بر دوش ماست.

باید چه کار کنیم؟ کلمات آخرم است. خواهش می‌‌کنم از همه دانشجویان عزیز، از اساتید، محققین. شما قطعا بدانید دولت به تنهایی نمی‌تواند چون امکانات ما محدود است. ببینید کل بودجه ما 320 هزار میلیارد تومان کل است. این رقمی نیست. بودجه عمرانی ما که در سال 91  رقمی حدود 11 هزار میلیارد بوده اما امسال این رقم به 62 هزار میلیارد تومان رسیده  است.

اما باز هم 62 هزار میلیارد تومان در برابر این کشور عظیم و بزرگ چیزی نیست. ببینید، دولت از این به بعد، نمی‌تواند دولت سرمایه‌گذار باشد، این را بدانید، دولت ما از این به بعد باید دولت انتظام‌گر، هدایت‌کننده، ناظر باشد.

سرمایه مردم را باید بیاوریم. هر چه ما بگوییم اوضاع خراب است، سرمایه‌دار فرار می‌کند. اول باید سرمایه‌ داخلی را جذب کنیم و بیاوریم بعد هم باید سرمایه خارجی را بیاوریم. الان برای نفت و گاز 200 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز داریم. این پول را که دولت ندارد، توان دولت محدود است، بخش خصوصی داخلی باید بیاید ایرانیانی که خارج از کشور هستند یا خارجی‌ها، فرق نمی‌کند، آنچه برای ما مهم است، آوردن سرمایه و تکنولوژی است.

الان چرا در هوای آلوده گرفتار شدیم، تکنولوژی می‌خواهیم، آیا غیر از این است. ماشین، سوخت، بنزین، موتور سیکلت و تمام وسایل گرم‌کننده و نیروگاه‌های ما همه اینهایی که به نوعی آلودگی درست می‌کنند، باید منابع آلودگی از بین برود و الا تا وارونگی هوا اتفاق می‌افتد یعنی باد و حرکت هوا نیست و هوا سرد می‌شود، همه مشکل پیدا می‌کنیم. حالا ناچار باید مدرسه تعطیل کنیم اما این هم درمان درد نیست.

در بودجه تقدیمی به مجلس، ان‌شاء الله 10 هزار میلیارد تومان برای 4 موضوع خواهیم گذاشت. مسأله آب که امروز مشکل بزرگ در همه استان‌ها است البته اگر چند استان را استثناء کنیم. حتی گاهی برای آب آشامیدنی نیز با مشکل مواجه می‌شویم. مسأله فاضلاب که مشکل بسیار بزرگی است مخصوصاً برای شهرهایی که نزدیک دریا هستند .

مسأله سوم محیط زیست است که باید برای محیط زیست سرمایه‌گذاری کنیم و مسأله چهارم ریل است.

برای این چهار موضوع 10 هزار میلیارد تومان اختصاص دادیم.

دانشگاه هم باید نقاد باشد، باید از ما انتقاد کنید، از رئیس جمهور انتقاد کنید، البته با بیان احسن، همان طور که قرآن می‌گوید، با بهترین بیان انتقاد بفرمایید. از بقیه قوا هم از نظر من انتقاد کنید.[تشویق حضار]

نقد حق شماست، دانشجو باید نقاد باشد، من هم حال و هوای دانشجویی را می‌دانم. به هر حال من هم یک دوره‌ای دانشجو بوده‌ام و می‌دانم، دوره بسیار خوبی است، واقعاً، یکی از ویژگی های آن هم همین است. بیان کردن و نقد کردن. از آن طرف هم به ما راه حل بدهید و به ما کمک کنید.

علم و دانش و فناوری هم بارش بر دوش شماست؛ دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی، پردیس‌ها، اینها باید در علم و فنآوری پیش بروند. در علم و فناوری وضع ما خوب است. معاونت علمی و فناوری ما قدم های خوبی در این چند سال برداشته است. براساس آماری که پارسال داشتیم، درآمد همین شرکت‌های دانش بنیان 15 هزار میلیارد تومان بود، امسال به من گزارش دادند تا پایان سال 20 هزار میلیارد تومان خواهد بود. صادرات شرکت‌های دانش بنیان ما به خارج که بیشتر بیوتکنولوژی هست در سال 91، یک میلیون دلار بوده، امسال حدود 52 میلیون دلار خواهد بود.

ببینید، علم و دانشی که ما می‌گوییم فقط با مقاله نیست. من به شورای عالی انقلاب فرهنگی گفتم که یک آئین نامه‌ای را تصویب کنند که دارند تنظیم می‌کنند. اینکه ما می‌گوییم رشد فقط با مقاله درست نمی‌شود. حالا مقاله خوب باشد، بد باشد، دقیق باشد یا نباشد، به حرف و حدیث ها هم درباره مقالات کار ندارم، فرض می‌گیریم همه هم دقیق و خوب باشد، تنها با مقاله درست نمی شود. در قدم های بعدی باید اختراعاتی انجام دهیم، بعد باید فناوری را تجاری سازی کنیم، صادرات دانش بنیان ما از یک میلیون به 52 میلیون می‌رسد این به معنی رشد است و یکی از شاخص‌هاست. در این زمینه باید حرکت کنیم و در این زمینه بیشترین کمک را دانشگاه‌ها می‌توانند انجام بدهند.

خواهش من این است: وحدت و اتحاد؛ اشکال ندارد نظرات مختلف داشته باشیم، لحن‌ها را کمی آرام تر و اخلاقی تر کنیم؛ در عین حال دولت را نقد کنید، شخص رئیس جمهور را هم نقد کنید، هیچ اشکال ندارد، باید هم این کار بشود. بدون نقد،  پیش نمی رویم. اما در عین حال بدانید آرمان بزرگ همه ما ، ایران توسعه یافته است؛ همانی که در چشم انداز 20 ساله مقام معظم رهبری هم تأکید کردند و فرمودند این چشم انداز بعد از قانون اساسی مهم ترین سیاست ماست.

ایران باید کشوری توسعه یافته شود. در این راه همه باید تلاش و کوشش کنیم؛ مخصوصاً دانشگاه‌ها. نکاتی را هم که بیان فرمودید من در اینجا تأکید می‌کنم به وزرای محترم علوم و بهداشت و بقیه دوستانی که از دفتر هستند، آن نکاتی را که ما باید انجام دهیم و نقدی است که ما باید دنبال کنیم، ان شاء الله دنبال کنند.

امیدوارم روز به روز بتوانیم برای پیشرفت ایران عزیزمان موفق تر و پیروز باشیم.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته