به گزارش پایگاه خبری تأمین نیوز، به نقل از وب گاه اتاق اصناف ایران ؛فاضلی با اشاره به وجود ۸ هزار و ۳۰۰ اتحادیه صنفی و ۳۹۶ اتاق اصناف در کشور، افزود: حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار بنگاه صنفی و به عبارتی دیگر ۴۵ درصد از مجموعه اصناف کشور در شبکه توزیع کشور فعالیت دارند همچنین ۹۰ درصد از بخش بازرگانی داخلی را مجموعه اصناف به خود اختصاص دادند و ۶۵۰ هزار بنگاه صنفی تولیدی در کشور در قالب بنگاه های کوچک و متوسط در کشور و ۸۵۰ هزار بنگاه صنفی در بخش ارائه خدمات و تعمیر و نگهداری فعال هستند.
*به ازای هر ۷ خانوار ایرانی یک بنگاه صنفی وجود دارد
رئیس اتاق اصناف ایران تصریح کرد: در برخی از تولیدات به حدی منحصر به فرد عمل می کنیم که صنعت جایی از اعراب ندارد به عنوان مثال بخش تولید کیف و کفش و پوشاک و همچنین صنایع ساختمانی، آلومینیم، چوب و مبلمان در بخش اصناف نهادینه شده است.
وی در ادامه سهم ۱۷.۵ درصدی اصناف را در تولید ناخالص داخلی مورد اشاره قرار داد و ضمن یادآوری نقش اصناف در پیروزی انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و دوران سازندگی اظهار داشت: نرم جهانی این گونه است که به ازای هر ۳۷ خانوار یک بنگاه صنفی وجود دارد اما متاسفانه در کشور ما به ازای هر ۷ خانوار یک بنگاه صنفی وجود دارد که این مسئله دلایل خاص خود را دارد؛ باید بپذیریم که یکی از معضلات اصلی نظام اقتصادی کشور ایجاد اشتغال است و مزیت هایی در بخش اصناف وجود دارد که در بخش های دیگر نیست.
*صنایع بالا دستی برای ایجاد شغل یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان هزینه می کنند اما صنایع متوسط ۴۰۰ میلیون
فاضلی به هزینه ایجاد شغل در صنایع بالادستی و صنایع متوسط اشاره کرد و افزود: در صنایع بالادستی برای ایجاد شغل باید حداقل یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان هزینه کنیم اما در صنایع متوسط با هزینه کرد۳۵۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان شغل ایجاد می شود.
به گفته وی، مدت زمان ایجاد شغل در بخش صنعت و اصناف به هیچ وجه قابل مقایسه نیست؛ در بخش اصناف شغل آسان و زودبازده ایجاد می شود.
وی ضمن بیان این مطلب که بخش کشاورزی در دو سه سال اخیر ترقی کرده اما آنچنان وضعیتی برای ایجاد شغل ندارد، تاکید کرد: هیچ راه دیگری پیش روی ما نیست به همین خاطر فعلا بحث بنگاه های کوچک و متوسط به عنوان یک مزیت و برتری در دستور کار قرار است.
*نسبت به دهه اول انقلاب با وفور کالا مواجه هستیم
رئیس اتاق اصناف ایران در عین حال این نکته را مورد تاکید قرار داد که در بخش تولید نسبت به دهه اول انقلاب با وفور کالا مواجه هستیم اما متاسفانه شاهد واسطه گری غیرمفید و دلالی غیرمولد و سوداگری هستیم.
وی با طرح این سوال که تا کنون چه استراتژی معینی برای ایجاد شغل در کشور تعریف شده است و زمینه برای ایجاد شغل جز اصناف و بازار در کجا فراهم است، گفت: تمام فریاد ما این است که دولت متورم است و باید کوچک شود بنابراین در بخش دولتی نمی توان به دنبال ایجاد شغل بود؛ در صنایع بزرگ نیز امکان رشد شغل بسیار پایین است به طوریکه بخشی از صنایع ما از کارآمدی درستی برخوردار نیستند و بودجه های عمومی به این صنایع تزریق می شود تا سرپا نگه داشته شوند بنابراین تنها جایی که برای ایجاد شغل می ماند، اصناف است.
فاضلی در بخش دیگری به هدف گیری بازار از سوی دشمن اشاره کرد و گفت: زمانیکه دشمن از درگیری فیزیکی با جمهوری اسلامی ایران مایوس شد، دو حوزه فرهنگ و اقتصاد را مورد هدف و هجوم قرار داد؛ در دهه اخیر نیز تحریم های دراز مدت تشدید شد و خود به خود اقتصاد کشور را به عقب راند ضمن آنکه عدم مدیریت صحیح کشور توسط اشخاص کج سلیقه نیز به ما را به عقب هدایت کرده است.
*ظرف ۳۷ سال گذشته ۵ بار قانون نظام صنفی تغییر کرده است
وی همچنین به شیوه ی تصویب قوانین نیز ایراد گرفت و افزود: ظرف ۳۷ سال گذشته ۵ بار قانون نظام صنفی تغییر کرده اما در نهایت ما باز هم به آنچه که می خواستیم نرسیدیم.
رئیس اتاق اصناف ایران با بیان اینکه مجلس شورای اسلامی قوانین بسیاری را تصویب کرده اما متاسفانه بر اجرای قوانین نظارتی نداشته است، گفت: تا به امروز بسیاری از قوانین قابلیت اجرا پیدا نکرده؛ ۵ دوره برنامه توسعه تصویب شده اما از مسئولین امر بپرسید که تا کنون چند درصد از برنامه های توسعه ای قابلیت اجرا پیدا کرده است و برای اصناف چه نقش و جایگاهی تعریف شده است.
*یک ریال هم به اصناف تسهیلات ندادند
وی به فرمایشات مقام معظم رهبری در تولید محور شدن اقتصاد کشور اشاره کرد و با تاکید بر اینکه تولید محور شدن اقتصاد کشور نیازمند الزامات و تسهیلاتی است، خاطر نشان کرد: تا به امروز اصناف از هیچ گونه تسهیلاتی برخوردار نبوده است و یک ریال به اصناف تسهیلات ندادند؛ در واقع برای این مجموعه به ازای ۶.۵ میلیون شغل ایجاد شده، هیچ کاری نکردند.
وی در عین حال ساماندهی بنگاه های صنفی تولیدی براساس بند ۲۰ ماده ۵۵ قانون شهرداری را مورد اشاره قرار داد و افزود: بدون اعطای هیچ تسهیلات می گویند که بنگاه باید منتقل شود و اصلا به این فکر نیستند که آیا این بنگاه نقدینگی کافی و وافی برای جا به جایی دارد؛ متاسفانه هم اینک شاهد هستیم که هزاران واحد تعطیل شدند و سرمایه های خود را به سمت دلالی غیرمفید و سوداگری پیش بردند و درب بنگاه های تولیدی به خاطر حفظ محیط زیست بسته شد.
